Posadzka we wnętrzu eklektycznej kamienicy Wedlów przy ul. Szpitalnej 8 w Warszawie. Budynek powstał w latach 90. XIX wieku według projektu Franciszka Braumana. Budynek oprócz mieszkań w swych murach mieścił także fabrykę czekolady.
Na zdjęciu dwa warszawskie niebotyki. Wieżowiec LIM (Marriott) oraz Intraco II (Oxford Tower). Budowa pierwszego rozpoczęła się w roku 1977 i została ukończona w 1989 r. Wieżowiec ten został zaprojektowany przez Jerzego Skrzypczaka, Tadeusza Stefańskiego oraz Andrzeja Bielobradka. Budowa drugiego budynku rozpoczęła się w roku 1975 i została zakończona w 1978 r. Zaprojektowany on został przez Jerzego Skrzypczaka, Jana Zdanowicza, Halinę Świergocką-Kaim oraz Jerzego Janczaka.
Jedna z ciekawszych „gorsecik-owych” podłóg w Warszawie. Tak piękne wzory można znaleźć w modernistycznym budynku z końca lat 30. XX w. Kamienica ta powstała dla Przedsiębiorstwa Budowlanego „E. Kurnatowski”.
Późno-modernistyczny budynek z 1978 r. Zaprojektowany przez grupę projektową związaną z Zakładem Projektowania Kombinatu Budownictwa Miejskiego Warszawa-Śródmieście. Zespół architektów w skład którego wchodzili Adam Snopka, Henryk Dąbrowski, Jerzy Kuźmienko, Janusz Nowak oraz Piotr Sembrat. Stylistyka budynku nawiązuje do form brutalizmu. Projekt budynku dostosowano do warunków topograficznych ulicy Karowej, która położona jest na skarpie.
Fragment charakterystycznej podłogi w modernistycznej kamienicy przy ul. Kopernika 32. Budynek powstał pod koniec lat 30. XX w. dla Wacława i Władysławy Bagińskich. Projekt wykonał Remigiusz Ostoja-Chodkowski.
Modernistyczny budynek wzniesiony w latach 1938-39. Zaprojektowany przez duet architektów Bohdana Krzemieniewskiego oraz Leona M. Suzina. Dom powstał w wyniku częściowej parcelacji dawnego ogrodu Frascati.
Na zdjęciu widoczny fragment dekoracji ryzalitu frontowego wykonana w formie żłobienia pionowego. Sam budynek jest trzykondygnacyjny, o nieco monumentalnych gabarytach. Sam budynek przetrwał wojnę, dzięki czemu zachowało się w nim wiele detali architektonicznych.
Modernistyczna kamienica przy ulicy M. Konopnickiej 3 zaprojektowana przez niezawodny duet Jerzego Gelbarda i Romana Sigalina. Powstała w latach 1937-1938 dla firmy Steinhagen i Saenger. Spółka ta została założona w 1898 r. pod nazwą „Pabjanickie Fabryki Papieru Rob. Saenger Sp. Akc.”. Firma zajmowała się przede wszystkim produkcją celulozy i papieru.
Fasada pokryta jest piaskowcem. Charakterystycznym elementem tej luksusowej kamienicy są także trapezowate wykusze.
Modernistyczna Kamienica Kohnów powstała w połowie lat. 30. XX w. Przed wojną w budynku mieściło się Kino Imperial.
Projekt wykonali Hipolit Rutkowski i Maksymilian Goldberg.
Dziś kilka kadrów czarnobiałej Warszawy z okolic placu Bankowego i placu Żelaznej Bramy.
Czarnobiałe zdjęcia mają coś w sobie. Zwłaszcza, kiedy okazuje się, że właściwie niektóre za chwilę mogą być już historyczne..
Pierwsze zimowe kadry w tym roku.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
5 zasad. Wiele osób pytało jak znajdować takie ciekawe miejsca. Po prostu szukać okien podobnych do tych okrętowych i koniecznie trapezowatych wykuszy. 😉
A modernizm sam się znajdzie.
Z pozdrowieniami dla Warszawskich posadzek (klik).
ul. Senatorska 38, dziś w tym miejscu mieści się Park Miniatur Województwa Mazowieckiego.
Secesyjne wnętrza Banku Landaua
Wielki Salon w Ogrodzie Saskim
Giełda przy ul. Królewskiej
Pałac Kronenberga, dziś w tym miejscu stoi Hotel Victoria
Pałac Kroneberga
Kamienica Granzowa przy ul. Królewskiej
Gościnny Dwór
Pałac Lubomirskich
pl. Saski dziś Piłsudskiego
Grób Nieznanego Żołnierza
Teatr Letni w Ogrodzie Saskim
